优化的求第n个斐波那契数——动态规划引例

斐波那契数列若反复重复计算,会产生很多重复的计算,若将每次的计算结果使用dp数组储存起来,若计算过,则调用数组,返回结果,则会大大提高效率。
一个问题必须拥有重叠子问题,才能使用动态规划去解决。

这个例子可以看出计算效率上的差异还是蛮大的:
代码:

#include <stdio.h>
#include <string.h>
using namespace std;

int dp[100];
int F1(int n){
	if(n == 0 || n == 1){
		return 1;
	}
	else{
		return F1(n-1) + F1(n-2);
	}
}
int F2(int n){
	if(n == 0 || n == 1) return 1;
	if(dp[n] != -1) return dp[n];   //如果dp[n]已经计算过,直接使用即可 
	else{
		dp[n] = F2(n-1) + F2(n-2);   //如果没算过,就计算并存入数组 
		return dp[n];
	}
}


int main(){
	int n1,n2;
	memset(dp,-1,sizeof(dp));
	scanf("%d %d",&n1,&n2);
	for(int i = n1;i <= n2;i++){
		printf("%d ",F1(i));     //输出第30-39的斐波那契数 
	}
	printf("\n");
	for(int i = n1;i <=n2;i++){
		printf("%d ",F2(i));    //输出第30-39的斐波那契数 
	}
}

/*
30 39
*/
发布了212 篇原创文章 · 获赞 6 · 访问量 6410

猜你喜欢

转载自blog.csdn.net/weixin_42377217/article/details/104260359