新年第一篇~
前言
字符串被定义为字符数组。字符数组和字符串的区别在于字符串以特殊字符“\0”结尾。由于数组是不可变的(不能增长),字符串也是不可变的。每当对 String 进行更改时,都会创建一个全新的 String。
concat(String str) 方法
concat(String str)方法在String类中声明。此方法返回一个字符串,其中包含传递给该方法的字符串值,附加到当前字符串的末尾。
例如
public class Client {
public static void main(String[] args) {
String s1 = "史俊峰";
String s2 = "在搬砖";
String s3 = s1.concat(s2);
System.out.println(s3);
}
}
复制代码
输出
史俊峰在搬砖
复制代码
+ 操作
同样的,使用 + 连接两个字符串也可以达到上面的效果。
public class Client {
public static void main(String[] args) {
String s1 = "史俊峰";
String s2 = "在搬砖";
String s3 = s1 + s2;
System.out.println(s3);
}
}
复制代码
区别
下面来分析两者的区别
1.参数类型
concat: 只接受String类型的参数;
+: 操作可接受任何类型的参数,因为它会在执行之前调用非String类型参数的toString()方法将对象转为String类型。
例如
public class Client {
public static void main(String[] args) {
String s1 = "史俊峰";
Integer s2 = 24;
Test test = new Test();
String s3 = s1 + s2 + test;
System.out.println(s3);
}
static class Test {
String s = "岁";
@Override
public String toString() {
return s;
}
}
}
复制代码
输出
史俊峰24岁
复制代码
2.具体执行
concat: 查看源码,可以看到除了传入的参数是""以外,只要length > 0都返回新的字符串。
+: 这个不能查看源码,但是可以通过反编译之后得到具体逻辑。源代码
public static void main(String[] args) {
String s1 = "史俊峰";
String s2 = "在搬砖";
String s3 = s1 + s2;
System.out.println(s3);
}
复制代码
将会被编译为
public static void main(String[] args) {
String s1 = "史俊峰";
String s2 = "在搬砖";
String s3 = new StringBuilder().append(s1).append(s2).toString();
System.out.println(s3);
}
复制代码
3.null的处理
concat: 参数如果拼接的参数是null,在concat方法内部会抛出NullPointerException,因为方法内没有对参数做null校验而直接使用了str.isEmpty()。
+: 操作会直接把null作为字符串进行拼接,实际上是因为String。
例如
public class Client {
public static void main(String[] args) {
String s1 = "史俊峰";
String s2 = null;
String s3 = s1 + s2;
System.out.println(s3);
String s4 = s1.concat(null);
System.out.println(s4);
}
}
复制代码
输出
史俊峰null
Exception in thread "main" java.lang.NullPointerException
at java.lang.String.concat(String.java:2027)
复制代码